Professorale overpeinzingen

Op vrijdag 26 augustus, mijn laatste werkdag voor mijn pensioendatum, hebben ze een zomer/afscheidsfeest georganiseerd. Bij mijn collega Hertogh thuis in Bilthoven waren alle medewerkers, vast en tijdelijk, uitgenodigd voor een barbecue. Naast een gewoon gezellig samenzijn aan het eind van de zomer, is inderdaad ook gebruik gemaakt van de gelegenheid om bij mijn pensionering stil te staan. De twee personen waar ik het langste mee heb samengewerkt, Marian Bosch-Rekveldt (15 jaar) en Marcel Hertogh (14 jaar), hebben mijn verblijf aan de TU Delft over de laatste 15 jaar in een samenspraak de revue laten passeren. Hoogte- en dieptepunten zijn gememoreerd en dat was een mooie aanvulling op het afscheidscolloquium, dat ikzelf die middag nog had gegeven. De inhoud van dit colloquium zal ik overigens in aangepaste vorm op 10 november 2022 presenteren in de NAP Netwerk bijeenkomst.

Maar daarmee heb ik de uitstaande vraag nog steeds niet beantwoord. Is dit valse bescheidenheid of vluchtgedrag? Feit is, dat ik inmiddels door de faculteit en de afdeling gevraagd ben om in ieder geval 1 dag per week de sectie nog te ondersteunen. Daarnaast ben ik voorgedragen als een van de voorzitters voor komende promoties van de Civiele Faculteit. Die ene dag per week zal ik wisselend op donderdag en vrijdag in gaan vullen om zo goed mogelijk in contact te blijven. Dat voorzitterschap zal neerkomen op het leiden van een promotiezitting per maand (met vanzelfsprekend de nodige voorbereiding). Tevens heeft het Stichtingsbestuur me gevraagd om ook 1 dag per week de werkzaamheden van de leerstoel voort te zetten zolang de vacature nog niet vervuld is.

Samenvattend kan ik dus niet anders dan de conclusie trekken dat ik dan wel met pensioen ben gegaan, maar zeker nog geen afscheid heb genomen of kan nemen. Ik heb met deze voortzetting ingestemd, zolang het geen langdurige verplichtingen behelst. Ik wil de mogelijkheid behouden om mijn eigen tijd zoveel mogelijk in te delen. Een college van 13 weken is daarom niet meer aan de orde, maar incidenteel studenten en promovendi begeleiden is wel onderdeel van mijn verdere betrokkenheid. Voor NAP en DACE betekent dat ook dat ik in het voorjaar opnieuw zal optreden in de CCE 2.0 cursus en natuurlijk zal ik ook de MEP cursus in juni opnieuw op de rails zetten en met plezier faciliteren voor de jonge graduate werknemers van de sponsorbedrijven.

In de tussentijd is er nog voortdurend overleg over of en hoe het NAP Netwerk en de Stichting betrokken kunnen blijven bij het onderwijs en het onderzoek In Delft. Mijn wens en die van de Stichting is om de interactie tussen praktijk en onderwijs en onderzoek, zoals we dat de laatste 15 jaar hebben vormgegeven, voort te zetten met een opvolg(st)er die affiniteit heeft met de academische wereld maar stevig geworteld is in de praktijk. De zoektocht gaat voort en in de tussentijd houd ik de sectie draaiende. Dus laten we dat afscheid voorlopig maar plannen voor het najaar 2023. Dan organiseer en houd ik met veel plezier mijn afscheidsrede. Maar nu nog even niet. U hoort nog van ons.

Hans, NAP Professor