Professorale overpeinzingen

Op het moment van schrijven naderen we het einde van juni. Dit jaar moeten alle cijfers voor 1 juli ingeleverd zijn, om de studenten een tijdige vakantie te gunnen. Eventuele hertentamens kunnen dan ook nog gedaan worden voor de grote vakantieuittocht begint. Nou ja, gezien de recente ontwikkelingen zal die uittocht wellicht toch niet zo groot zijn, althans niet per vliegtuig, wellicht een mogelijkheid voor de jongere generatie om de trein weer te ontdekken. Maar serieus, dit gecomprimeerde tijdschema betekent dat het behoorlijk druk is aan het einde van dit kwartaal. Inclusief de intensieve vijfdaagse MEP cursus probeer ik momenteel 3 cursussen in de lucht te houden. Daarnaast nog een 14-tal afstudeerders, waarvan het merendeel nog voor 1 september de verdediging wil houden. In het kort, in deze periode heb ik geen tijd om me te vervelen.

De intensieve MEP cursus draait inmiddels weer volgens het bekende recept. Maar omdat het de laatste keer is en de deelnemers bij het uitspreken van hun verwachtingen heel duidelijk aangaven veel praktijkvoorbeelden te verwachten, heb ik voor de laatste keer weer wat meer gastsprekers uitgenodigd. De laatste twee versies van de cursus waren online vanwege de pandemie en daarbij hadden we het aantal lange presentaties bewust behoorlijk gereduceerd.  Naast medeauteurs van onze beide boeken en collega’s uit Delft, heb ik ook projectmanagers en constructiemanagers uit de praktijk gevraagd om hun licht te laten schijnen over de huidige praktijk bij het managen van projecten. Inmiddels zijn we halverwege de cursus en kan ik al aangeven dat het een zeer actieve groep is. Veel vragen, veel interactie en enthousiaste deelname. Opnieuw levendige discussies en de deelnemers werken daarnaast hard aan het voltooien van hun project implementatie plan voor de bouw van een Windpark op zee. Beter kun je het je niet wensen en het blijft leuk. Op 1 juli zullen ze hun ideeën presenteren en bediscussiëren met het bestuur van de Stichting.

Op het gebied van de opvolging begin ik me overigens echt zorgen te maken. Beschikbaarheid van mogelijke kandidaten ligt verder in de toekomst dan oorspronkelijk verwacht. Dus ondanks het feit dat ik al twee jaar lang heb lopen drukken om aandacht te vragen voor mijn opvolging, dreigen we nu toch vertraging op te lopen. Inmiddels heb ik wel het verzoek gekregen vanuit de TU Delft om me in het komende jaar (tot 1 september 2023) nog een dag per week (bezoldigd) beschikbaar te stellen voor begeleiding en overleg. Een mogelijke overlap met een potentiële opvolger. Ik had eerder al aangegeven dat ik geen college meer zal geven, dat vind ik een te beperkend commitment. Ik moet me dan te lang en te veel vastleggen. Door al deze verzoeken, begin ik me toch al een beetje als Heintje Davids te voelen, neemt hij nou afscheid of niet……….? U hoort nog van ons.

Hans, NAP Professor