Professorale overpeinzingen

Door de arbeidsongeschiktheid van een collega, draai ik nog steeds een dubbele belasting. Het eind lijkt in zicht, maar de komende drie maanden is het nog wel even aanpoten.

Als gevolg van die langdurige afwezigheid heb ik ook een promovendus van hem overgenomen. Deze promovendus heeft op 6 april met verve en succes zijn proefschrift verdedigd. Een redelijk uitgebreide commissie met twee promotoren en een copromotor en 4 opponenten. Vanwege de coronamaatregelen is een promotieplechtigheid niet wat het geweest is. Op dit moment, in tegenstelling tot mijn verhaal in juli van het afgelopen jaar, mag er in het geheel geen publiek meer aanwezig zijn en zijn alleen de rector, de promotor en de kandidaat op de campus aanwezig. Alle andere leden van de commissie nemen deel vanaf hun thuisbasis via Teams. Tegelijkertijd wordt er voor de overige belangstellenden een livestream verzorgd, zodat familie en vrienden toch de verdediging kunnen mee beleven. Daar kwam nog wel een onverwachte verrassing bij kijken. Een van de commissieleden was een hoogleraar in China. Helaas had niemand hem verteld dat een week geleden bij ons de zomertijd was ingegaan. Gelukkig kwam dit commissie lid na 20 minuten alsnog on-line en heeft zich tijdens de verdediging ook nog even vliegensvlug omgekleed. Uiteindelijk dus toch goed gekomen en wel grappig om te zien. Een dergelijke misser zou in een fysieke verdediging waarschijnlijk nooit hebben kunnen gebeuren.

Het onderwerp van de promotie was onderzoek dat me na aan het hart ligt: het leren van projecten. De promovendus heeft dit onderzocht in een aantal grote Nederlandse en Chinese cases. Al jaren spreken we over kennismanagement en dat is ook zeker belangrijk, maar uit dit onderzoek blijkt opnieuw dat wat we social learning noemen toch wel het meest belangrijk is. De interactie tussen mensen voor de overdracht van kennis en ervaring blijkt verreweg het belangrijkste mechanisme om ervaringen van voltooide projecten over te dragen naar nieuw startende projecten. De promovendus heeft dat op kernachtige wijze samengevat: leren om samen te werken en samenwerken om te leren. Krachtiger had ik het zelf niet kunnen verwoorden.

Maar dit was niet de enige promotie voor mij deze maand. Op 15 april volgt de volgende promotie. Je zou bijna denken dat het lopende band werk is geworden. Op die datum verdedigd een promovenda haar proefschrift met als titel “In pursuit of success”. Aan dit onderzoek heeft onder andere het NAP Netwerk een grote bijdrage geleverd. In de periode 2017-2018 is een internet survey uitgevoerd onder projectmanagers. Hieraan hebben ook 43 projectmanagers van de NAP bedrijven deelgenomen. Totaal is er informatie verzameld van 104 engineering projecten in voornamelijk de Nederlandse industrie. Onze interesse ging uit naar de activiteiten die er in projecten worden uitgevoerd in de diverse fases en in diverse sectoren.

De belangrijkste bevinding is dat er een aantal noodzakelijke voorwaarden zijn voor project succes die onafhankelijk zijn van de sector en daarnaast een aantal voldoende voorwaarden die sectorspecifiek zijn. Ik richt me hier even op de noodzakelijke voorwaarden, want daar vinden we de rode draad met de voorgaande promotie: samenwerking tussen opdrachtgever en opdrachtnemer op teamniveau, het delen van informatie tussen alle partijen, support van het topmanagement van alle partijen en technische competentie van de opdrachtgever.  Niet verrassend voor de mensen die ons al langer volgen maar goed om te zien dat ook uit dit meer kwantitatieve onderzoek opnieuw naar voren komt dat de samenwerking en dus de rol van de mensen essentieel is voor het toekomstige project succes. People are key.

Nog een paar promoties te gaan in de komende anderhalf jaar. Onder andere over de invloed van een integrale ontwerpaanpak op het uiteindelijke project resultaat en het verbeteren van de productiviteit in de constructie sector. Maar ook nog een proefschrift over het delen van data ter verbetering van de inter-organisationele samenwerking van beheerders van infrastructuur. We houden u op de hoogte. U hoort nog van ons.

Hans, NAP professor